W każdej komórce w kolumnie mam różne kombinacje liter w różnych ilościach, np. R albo R S lub S R B Ps ,lub dr. Chcę wiedzieć które komórki posiadają litery R albo S, ale nie znajduje się tam B i podpisać je jako rolne. Próbuję kombinacji z Jeżeli, Lub, ale wtedy znajduje tylko komórki z jedną literą R albo S.
Z pewnością przy jakiejś okazji zorganizowałeś dane z projektu w Excelu i zastanawiałeś się jak szybko przeszukiwać wiele arkuszy programu Excel więc nie musisz wyszukiwać ręcznie. Aby to zrobić, dzisiaj przedstawiamy samouczek dotyczący dwóch funkcji: funkcję i funkcję JEŻELI to są funkcje i JEŻELI BŁĄD?Plik Funkcja Przeszukuje nasz zakres danych pod kątem potrzebnej wartości, ale jeśli nie znajdzie tej wartości wśród zakresów, które podajemy w tym samym arkuszu, zgłasza błąd # N / A. Dlatego korzystamy z funkcji która pozwala nam wybrać, jakie działanie podejmiemy w przypadku funkcja ma dwa argumenty. Pierwsza to akcja, którą chcemy wykonać, a druga to akcja, którą chcemy wykonać na wypadek, gdyby pierwsza zgłosiła błąd. Dlatego w skoroszycie programu Excel z dwoma arkuszami powinniśmy użyć funkcji o następującej strukturze: „= JEŻELI BŁĄD ( (Arkusz1), (Arkusz2))”Jak widać, pierwszy argument spójrz na pierwszą stronę książki, a jeśli szukana wartość nie zostanie w nim znaleziona, zamiast wyświetlić błąd, funkcja przeszuka drugi arkusz książki, tak jak pojawia się w drugim mamy więcej niż dwa arkusze, musimy wiedzieć, czy wynik drugiego arkusza generuje błąd, więc musimy ponownie użyć funkcji w następujący sposób: '= ( (Arkusz1), JEŻELI. BŁĄD ( (Arkusz2), BUCARV (Arkusz3))) ’.Jak korzystać z funkcji i JEŻELI BŁĄD z dwoma arkuszami Excela?Teraz pokażemy przykład ilustrujący, jak powinna wyglądać składnia tych funkcji. Aby to zrobić, musimy już mieć wszystkie nasze dane odpowiednio zorganizowane w tabelach Microsoft Excel i musimy wziąć pod uwagę wartość wierszy i kolumn, w których te dane się naszym przykładzie mamy listę z danymi pracowników firmy w każdym arkuszu i chcemy, aby szukając nazwiska pracownika, podało nam, ile lat spędzili w firmie. Kroki, które należy wykonać wyszukaj te dane w dwóch arkuszach programu Excel, by:Upewnij się, że na każdym arkuszu kolumny z danymi znajdują się w tym samym miejscu (na przykład nazwa w kolumnie A, lata spędzone w firmie w kolumnie B).Dowiedz się, które komórki są zajęte (na przykład kolumny A i B, od wiersza 2 do wiersza 10).W innym arkuszu przeprowadzimy wyszukiwanie, umieszczenie w komórce (na przykład w komórce B2) nazwiska pracownika oraz w komórce bezpośrednio pod następującym kodem: '= ( (B2, Arkusz1! A2: B10,2, FAŁSZ), (B2, Arkusz2! A2: B10,2, FALSE)) ’W kodzie B2 to komórka, w której wpisujemy szukaną nazwę; Arkusz1 to arkusz, w którym szukamy, A2: B10 to komórki, w których znajdują się informacje, 2 to kolumna z latami pracownika w firmie, a na końcu wstawiamy FALSE, aby wyszukiwanie było używać funkcji i JEŻELI BŁĄD z co najmniej trzema arkuszami Excela?Teraz dla przeszukaj szybko trzy arkusze programu Excelmusimy zasadniczo wykonać te same kroki. Nadal stosujemy ten sam przykład listy pracowników i lat, w których każdy z nich był w firmie, używając kolumn A i B, od wiersza 2 do wiersza 10, jak arkuszu, na którym przeprowadzimy wyszukiwanie, umieściliśmy nazwę z powrotem w komórce B2 pracownika, którego chcemy wyszukać iw sąsiedniej komórce kopiujemy następujący kod: '= ( (B2, Arkusz1! A2: B10,2, FAŁSZ), ( (B2, Arkusz2! A2: B10, 2, FALSE), BUCARV (B2, Sheet3! A2: B10,2, FALSE))) ”.Jeśli plik Microsoft Excel zawiera więcej arkuszy, po prostu musisz dodać więcej funkcji IFERROR jako niezbędne. Nie zaleca się jednak używania zbyt wielu funkcji, ponieważ utrudniłoby to proces uzyskania drugiej strony w programie Excel jest znacznie więcej funkcji, które mogą pomóc w codziennej pracy z tym programem. Wśród tych funkcji są:Na razie to wszystko! Mamy nadzieję, że te sztuczki pomogą Ci przyspieszyć wyszukiwanie w tabelach programu Excel. Jeśli ten post Ci służył, nie wahaj się udostępnić go w swoich sieciach społecznościowych wszystkim swoim kontaktom.
1. Wybierz zakres A2: A15, a następnie kliknij Zarządzaj regułami patka. Zobacz zrzut ekranu: Menedżer reguł formatowania warunkowego okno dialogowe, kliknij przycisk. w oknie dialogowym, musisz: Użyj formuły, aby określić, które komórki sformatować w polu Wybierz typ reguły. formatowanie dat starszych niż dzisiaj, skopiuj i wklej
Czy wiesz, że w jednej komórce można umieścić jednocześnie tekst i funkcję? Na przykład: komórka A10 zawiera liczbę 1500. Jeżeli w innej komórce wpiszesz ="Suma: "&A10, to otrzymasz w efekcie napis "Suma: 1500". Operator & służy do połączenia dwóch składników zawartości komórki. Formuła w komórce A1 łączy wyświetlanie tekstu i sformatowanej daty i czasu. Jeżeli chcemy osiągnąć bardziej wyszukane efekty, możemy połączyć więcej elementów, np. =Suma: "&A10"zł". Można także skorzystać z funkcji TEKST(), która umożliwia bardziej zaawansowane formatowanie napisów. Przykładem nieco bardziej skomplikowanego złożenia może być tekst: ="Data: "&TEKST(TERAZ();"d mmmm rrrr, g:mm") Oprócz złożenia tekstu i formuły za pomocą & wykorzystano także funkcję TEKST() do sformatowania daty i czasu, otrzymanych od funkcji TERAZ(). Przykładowy efekt działania takiej formuły przedstawia ilustracja. Przydatne skróty Jak szybko zaznaczyć całą tabelę w Excelu? Nie chodzi nam o zaznaczenie całego arkusza (można to osiągnąć za pomocą skrótu [Ctrl+A]), ale o wybranie wszystkich elementów pojedynczej tabeli (która może się składać z np. 3 kolumn i 10 wierszy). Wystarczy ustawić się gdziekolwiek w środku tabeli i użyć kombinacji [Ctrl+*] (* na klawiaturze numerycznej) lub [Ctrl+Shift+8]. Za pomocą skrótu klawiszowego możemy także ukryć wiersz lub kolumnę. Aby ukryć bieżącą kolumnę, użyj kombinacji [Ctrl+0]. Do ukrycia bieżącego wiersza służy [Ctrl+9]. Ukrytą kolumnę lub wiersz możemy przywrócić do normalnej edycji za pomocą skrótów [Ctrl+Shift+0] i [Ctrl+Shift+9] (odpowiednio dla wiersza i kolumny). Wychodzimy na brzeg Czy wiesz, że do nawigacji po arkuszu możesz wykorzystać nawet obramowanie aktywnej komórki? Jeżeli klikniesz dwukrotnie jeden z brzegów aktywnej komórki (zaznaczonej pogrubionym obramowaniem), to przesuniesz się do odpowiedniej krawędzi tabeli, np. dwukrotne kliknięcie górnego brzegu komórki spowoduje przesunięcie do pierwszego wiersza tabeli (przez tabelę rozumiemy spójny obszar arkusza - bez pustych pól). Jeżeli przytrzymasz jednocześnie wciśnięty klawisz [Shift], to zaznaczone zostaną komórki znajdujące się pomiędzy bieżącą pozycją a odpowiednim brzegiem tabeli. Na żywo Łącze rysunku pozwala przygotować transmisję "na żywo" dowolnego obszaru arkusza. Excel (wersja 5 i nowsze) udostępnia narzędzie pozwalające utworzyć rysunek, będący niejako transmisją "na żywo" wybranego obszaru arkusza. Zaznaczmy wybrany obszar i skopiujmy go do Schowka ([Ctrl+C] lub EdycjaéKopiuj). Teraz trzymając wciśnięty klawisz [Shift] należy wybrać EdycjaéWklej łącze rysunku. Utworzony rysunek możemy umieścić w dowolnym miejscu arkusza. Wszystkie zmiany zachodzące w oryginalnym obszarze odzwierciedlone będą na rysunku. Sposób ten znakomicie ułatwia tworzenie np. zestawienia kilku wybranych miejsc arkusza na pojedynczej stronie. Warunkowe obliczanie średniej Do obliczenia średniej z danego zakresu komórek najłatwiej jest użyć funkcji =ŚREDNIA(). Czasami jednak potrzebujemy bardziej wyszukanego sposobu obliczania średniej. Może zaistnieć sytuacja, w której np. przy liczeniu średniej nie chcemy brać pod uwagę najwyższej i najniższej wartości. W takim przypadku nie stosujemy funkcji =ŚREDNIA(), ale używamy nieco innej formuły ("dane" oznaczają obszar, z którego liczymy średnią: =(SUMA(dane)-MIN(dane))& Kopiowanie wartości w liście Aby poprawnie posortować listę, należy skopiować wartości w pierwszej kolumnie. Często zdarza się, że pojedyncza wartość w liście odnosi się do kilku wierszy arkusza, np. nazwisko osoby odnoszące się do kilku wierszy zawierających płace za poszczególne miesiące (patrz ilustracja). Jeżeli spróbujemy posortować takie dane względem pierwszej kolumny, to większość pozycji (tych odpowiadających pustemu polu w pierwszej kolumnie) znajdzie się na końcu listy. Aby prawidłowo posortować taką listę, należy w jakiś sposób skopiować dane w pierwszej kolumnie, tak by zlikwidować puste miejsca. Gdy tabela jest mała, można to zrobić ręcznie. Jednak w przypadku większej ilości danych można pokusić się o znalezienie sposobu na automatyczne kopiowanie wartości. Zaznacz odpowiedni zakres w pierwszej kolumnie (A3:A18 w naszym przypadku). Za pomocą klawisza [F5] otwórz okno Przejdź do. ##Kliknij przycisk Specjalnie. Wybierz opcję Puste i kliknij przycisk OK. Wpisz =, a następnie adres komórki, od której zaczynają się dane w pierwszej kolumnie (w przedstawianym przypadku będzie to=A3). Wciśnij [Ctrl+Enter]. Teraz możesz już posortować dane (Dane Sortuj).
Użyjemy do tego funkcji CZY.LICZBA – posiada jeden argument, którym jest wynik naszej funkcji ZNAJDŹ. Jeśli w komórce jest liczba, to otrzymamy PRAWDA (czyli nazwa firmy się zgadza), a jeśli błąd to FAŁSZ (nazwa firmy nie została odnaleziona w odpowiadającej komórce). =CZY.LICZBA(ZNAJDŹ(D2;A2)) Rysunek 7.
Uwaga: przeglądasz tę stronę na urządzeniu o niewielkim ekranie (szerokość 6;6; JEŻELI(D2=7;0; JEŻELI(D2=1; JEŻELI(E29,5;9,5))))))) Rys. 6: Schemat algorytmu. Jak widać, trzy relacje występujące w tej formule nie mają przypisanej akcji alternatywnej, czyli nie wystąpił dla nich trzeci argument funkcji JEŻELI a to oznacza, że wyniki mogą być niepoprawne. Program Calc reaguje na brak argumentu w zależności od tego, czy jest to wersja LibreOffice, czy Apache OpenOffice. LibreOffice Calc pozwala na pominięcie każdego z argumentów i przyjmuje wówczas, że ten pominięty argument odpowiada wartości 0. Teoretycznie można więc wpisać funkcję JEŻELI w postaci =JEŻELI(;;) co spowoduje wstawienie liczby 0 do komórki z taką formułą. 0 dlatego, że pominięcie pierwszego argumentu jest traktowane jak 0, a zero odpowiada wartości FAŁSZ, co dla tej funkcji oznacza wybór trzeciego argumentu, który jeśli go brakuje, zostanie zastąpiony zerem. Inaczej jest w Apache OpenOffice. Ten dopuszcza pominięcie tylko ostatniego argumentu, wstawiając jako jego wynik stałą FAŁSZ, czyli w arytmetycznym zrozumieniu tej wartości – 0. Jeśli zostanie pominięty drugi argument, wyświetlany jest komunikat „Błąd:518”, a jeśli zostanie pominięty pierwszy argument, Calc zaproponuje modyfikację formuły poprzez pominięcie pierwszego średnika i w tej sytuacji drugi argument staje się pierwszym, trzeci drugim, a trzeci jest pominięty. Jeżeli pominięto i drugi argument, kolejny komunikat zaproponuje usunięcie także tego średnika. Gdy zaproponowana modyfikacja zostanie odrzucona, formuła wyświetli „Błąd:511”, jeśli przyjęta – formuła przyjmie postać =JEŻELI(arg) i wyświetli wartość PRAWDA, gdy argument ma wartość różną od zera albo FAŁSZ, gdy ten argument ma wartość zerową. Jeśli pierwszy argument nie będzie liczbą, w obu wersjach programu Calc wynikiem jest błąd #ARG!. W przypadku tego schematu brakują akcje związane z wartością logiczną FAŁSZ. Jest to ostatni argument funkcji JEŻELI więc jego pominięcie oznacza przyjęcie wartości 0. Schemat unaocznia także fakt, że jakiekolwiek działania dotyczą tylko takiego przypadku gdy wartość D2 wynosi 6. Badanie w ścieżce odpowiadającej za spełniony warunek D2=6 warunku D2=7 lub D2=1 jest bez sensu, bo D2 w tej ścieżce to przecież 6. Zwróćmy także uwagę na fragment schematu zawierający wyrażenia logiczne E26. Już pierwsza relacja oznacza, że pójście ścieżką FAŁSZ to ścieżka, w której E2>6 więc to badanie nie jest potrzebne. Podobnie jest z dwoma ostatnimi warunkami decyzyjnymi. Jeśli E2 nie spełnia warunku, że E26;SUMA(E2-F2);0)) Odpowiada ona takiemu schematowi: Rys. 8: Schemat algorytmu. W tej formule oczywiste jest, że zastosowanie funkcji SUMA do wyrażenia E2-F2 jest bezsensowne, gdyż już wyrażenie E2-F2 zwraca wartość będącą oczekiwanym wynikiem. W powyższej formule komórka przyjmuje, jak widać albo wartość odejmowania E2-F2 (i dzieje się to tylko wtedy gdy D2=6 i jednocześnie E2>6) albo zero w pozostałych przypadkach. W tym wyrażeniu także pominięty został ostatni argument pierwszej funkcji JEŻELI więc wartość 0 jest przypisywana dla każdego warunku, gdy D26. Skorygowany schemat może więc wyglądać następująco: Rys. 9: Schemat algorytmu. Pierwszym wyrażeniem funkcji możne zatem być wyrażenie logiczne wykorzystujące funkcję I, które będzie generowało wynik PRAWDA tylko wtedy gdy oba warunki będą spełnione. =JEŻELI(I(D2=6;E2>6);E2-F2;0) Tylko czy na pewno trzeba w tej sytuacji zastosować funkcję JEŻELI? Pamiętajmy, że wartości logicznej PRAWDA otrzymywanej jako wynik wyrażenia logicznego odpowiada arytmetyczna wartość 1 natomiast wartości FAŁSZ – arytmetyczna wartość 0. Tę formulę można więc zastąpić następująco: =(E2-F2)*I(D2=6;E2>6) albo wręcz tak: =(E2-F2)*(D2=2)*(E2>6) W pierwsze postaci tej formuły funkcja I zwróci wartość 1 albo 0. Wiadomo, że każda wartość liczbowa pomnożona przez 1 daje tę samą liczbę a przez 0 – zero. W drugiej postaci obliczenie różnicy E2-F2 nastąpi tylko wtedy gdy oba wyrażenie logiczne będą prawdziwe, czyli arytmetycznie wyniosą 1. Kończąc temat schematów blokowych, poruszę jeszcze jeden jego aspekt, wynikający z wcześniejszego stwierdzenia, że każdy argument funkcji może być dowolnym złożonym wyrażeniem. Gdy takim wyrażeniem ma być pierwszy argument funkcji JEŻELI jego schemat formalnie należałoby umieścić wewnątrz bloku decyzyjnego, albowiem w nim wpisany jest pierwszy argument. Taki sposób prezentacji schematu jest trudny do analizowania ponadto niełatwy do wykonania graficznego. Dlatego warto takie złożone wyrażenie rozrysować jako oddzielny schemat blokowy, nadając temu schematowi jakąś nazwę i nazwę tę wpisać do podstawowego schematu wewnątrz bloku decyzyjnego w postaci np. „Procedura nazwa”. Informacje pomocnicze dla użytkowników Apache OpenOffice i LibreOffice w systemie MacOs System operacyjny Windows/Linux System operacyjny MacOs Kliknięcie prawym przyciskiem myszki Control + kliknięcie Klawisz CTRL (w skrótach klawiaturowych) Klawisz ⌘ F5 Nawigator Shift + ⌘ + F5 F11 Style i formatowanie ⌘ + T
6. W każdej komórce jest tylko jedna dana. Dla przykładu umieszczenie imienia i nazwiska w jednej komórce uniemożliwi sortowanie po nazwiskach, jeżeli mamy takie dane, łatwo możemy je rozdzielić używając odpowiedniej kombinacji funkcji tekstowych (lekcja ‘Funkcje dla Zaawansowanych’). 7. Dane liczbowe są liczbami.
Please add exception to AdBlock for If you watch the ads, you support portal and users. Thank you very much for proposing a new subject! After verifying you will receive points! weglarski_85 20 Oct 2013 13:55 83070 #1 20 Oct 2013 13:55 weglarski_85 weglarski_85 Level 9 #1 20 Oct 2013 13:55 Witam Serdecznie. Mam następującą formułę: =(SUMA(JEŻELI(H6
Należy pamiętać, że gdy komórki są łączone w programie Excel, zawartość wybranych komórek jest scalana w jedną komórkę. Może to jednak spowodować utratę danych, jeśli scalone komórki zawierają informacje. Aby tego uniknąć, zaleca się użyj funkcji scal komórki i zachowaj oryginalną treść w jednej komórce. 3.
Please add exception to AdBlock for If you watch the ads, you support portal and users. Thank you very much for proposing a new subject! After verifying you will receive points! adam_skrzypczak 22 Feb 2018 11:17 10713 #1 22 Feb 2018 11:17 adam_skrzypczak adam_skrzypczak Level 2 #1 22 Feb 2018 11:17 Witajcie, potrzebuję pomocy przy wpisaniu kilku warunków z użyciem funkcji JEŻELI. Jeden warunek ogarnąłem, ale jak dodać dodatkowe warunki... W załączniku dodaję plik w LibreOffice Excel. Bardzo to dla mnie ważne, proszę o pomoc. #2 22 Feb 2018 14:06 Zbych034 Zbych034 Level 38 #2 22 Feb 2018 14:06 Dajesz funkcję zagnieżdżoną. Jeżeli pierwszy warunek funkcji jeżeli jest spełniony to wstawia wartość jak nie to przechodzi do następnego itd. =jeżeli(a=b;PrawdaB;jeżeli(a=c;PrawdaC;....... #3 22 Feb 2018 14:17 adam_skrzypczak adam_skrzypczak Level 2 #3 22 Feb 2018 14:17 czyli chodzi ci '$', tak? #4 22 Feb 2018 14:27 Zbych034 Zbych034 Level 38 #4 22 Feb 2018 14:27 Ten symbol to trwałe adresowanie. #5 22 Feb 2018 14:29 adam_skrzypczak adam_skrzypczak Level 2 #5 22 Feb 2018 14:29 oki, to jakim symbolem mam zagnieździć funkcję? #6 22 Feb 2018 14:37 Zbych034 Zbych034 Level 38 #6 22 Feb 2018 14:37 W poście 2 masz przykład. #7 22 Feb 2018 15:41 adam_skrzypczak adam_skrzypczak Level 2 #7 22 Feb 2018 15:41 nie mam pojęcia jak to zrobić, pomożesz mi jakoś, nie mam pojęcia jak dodać kolejne warunki aby się spełniały #8 22 Feb 2018 17:33 Prot Prot Level 38 #8 22 Feb 2018 17:33 Wklej sobie w komórce F3 formułę i przeciągnij po kolumnie:
Funkcja JEŻELI w programie Excel to potężne narzędzie, które pozwala podejmować decyzje warunkowe w oparciu o określone kryteria. Dzięki tej funkcji możesz wykonywać operacje matematyczne lub przypisywać wartości do konkretnych komórek w zależności od tego, czy warunek jest spełniony, czy nie. Funkcję JEŻELI możesz
Funkcje JEŻELI jest jedną z najczęściej używanych w Excelu. Wynika to z tego, że posiada bardzo przydatną „umiejętność” – wyświetla odpowiednią wartość, w zależności od tego, co zobaczy w pozostałej części arkusza Excela. Jeśli czytasz ten artykuł, to prawdopodobnie potrzebujesz jej użyć, ale nie wiesz do końca jak – czytaj poniższe sekcje, a wszystkiego się dowiesz. 1 Do czego służy funkcja JEŻELI w Excelu?2 Jak działa funkcja JEŻELI? Argument 1 funkcji Argument 2 funkcji Argument 3 funkcji JEŻELI3 Przykłady funkcji jeżeli w Dodatek do wynagrodzenia za pomocą Excel liczący premie dla Funkcja JEŻELI decyduje w Excelu o Funkcja JEŻELI decyduje czy zamówić materiały4 JEŻELI z datami w Excelu5 Funkcja ORAZ jako pomocnicza dla funkcji Jak działa funkcja Przykład funkcji ORAZ z funkcją JEŻELI6 Funkcja LUB jako pomocnicza dla funkcji Różnica między ORAZ i Przykład funkcji JEŻELI z funkcją LUB7 Zagnieżdżanie JEŻELI w formule Jak zagnieżdżać JEŻELI? Przykłady zagnieżdżania funkcji JEŻELI w Excelu Do czego służy funkcja JEŻELI w Excelu? Najprościej mówiąc, funkcja JEŻELI wyświetla jedną z dwóch możliwych (podanych przez Ciebie) wartości. To, która z nich zostanie wyświetlona, zależy od zawartości innych komórek. Możesz np. sprawdzić „czy zawartość komórki A1 jest większa niż – jeśli tak to w komórce, w której znajduje się JEŻELI zostanie wyświetlono słowo „Tak”, a jeśli nie, to słowo „Nie”. Poniżej kilka bardziej zrozumiałych przykładów: masz listę handlowców z informacją, jakie obroty wygenerowali w ostatnim miesiącu. W kolumnie obok chcesz wyświetlić słowo „Premia” jeśli były odpowiednio duże (np. większe niż lub „Brak premii”. masz tabelę z listą faktur i chcesz wyświetlić w jednej z kolumn informację, czy faktura została zapłacona. Wyświetlisz „Tak” jeśli w kolumnie „Data płatności” widnieje jakakolwiek wartość, lub „Nie” jeśli brak tam zapisu. Masz listę klientów i chcesz w kolumnie „Rabat” zapisać „Tak”, jeśli w kolumnie „Czas współpracy” jest większy lub równy 3 lata, lub „Nie” w przeciwnym razie. Rysunek 1. Funkcja JEŻELI sprawdza, czy należy się premia (>= zł). Rysunek 2. Sprawdzamy w Excelu, za pomocą JEŻELI, czy została dokonana płatność za fakturę. Rysunek 3. Rabat przyznany, gdy klient współpracuje przynajmniej 3 lata. Powyższe przykłady pokazują Ci, że zawsze funkcja musi sprawdzić pewien warunek, czyli innymi słowy „zadać pytanie”. To pytanie musi zostać zadane tak, aby jedyne możliwe odpowiedzi to były TAK lub NIE – nie możesz zadawać otwartych pytań. Dlaczego? Bo funkcja JEŻELI nie jest aż tak inteligentna i potrafi wybrać tylko spośród 2 wartości. Jedna z tych wartości przypisana jest do TAK, a druga do NIE. W powyższych przypadkach, odpowiedzi były zawsze dość proste, w stylu „Tak” lub „Nie”, „Premia” lub „Brak premii”, jednak Excel często służy nam do bardziej skomplikowanych operacji i podejmowania trudniejszych decyzji. W związku z tym, pamiętaj że odpowiedzią funkcji JEŻELI może być dowolna wartość – na przykład liczba. Co więcej, ta liczba może wynikać z obliczeń przeprowadzonych w Twoim arkuszu. Oto kilka przykładów: znowu pracujesz na tabeli z handlowcami, ale tym razem, jeśli przekroczą prób to zamiast wyświetlać „Premia”, oblicz tę premię jako 5% wartości sprzedaży. znów dysponujesz tabelą z listą faktur, ale tym razem, zamiast wyświetlać tylko informację o tym, czy została zapłacona, wyświetl informację o tym, ile dni temu została zapłacona. znów mamy tabelę z klientami – jeśli współpraca trwa przynajmniej 3 lata, to rabat procentowy wynosi tyle, ile liczba czasu współpracy w latach. Rysunek 4. Tym razem, jeśli należy się premia, to obliczane jest od razu 5% premii od sprzedaży. Rysunek 5. Jeśli faktura została zapłacona, to oblicza się, ile dni temu to miało miejsce. W tym przykładzie bieżąca data to Rysunek 6. Rabat wynosi tyle samo procent ile lat współpracy z klientem (jeśli trwa ona przynajmniej 3 lata). Myślę, że powyższe przykłady ilustrują to, że funkcja JEŻELI może wykonywać dość „inteligentne” analizy, dzięki czemu my sami nie musimy ich dokonywać i oszczędzamy w ten sposób swój czas i energię. We wcześniejszej sekcji, pisałem o tym, że funkcja potrzebuje pewnego warunku, który może sprawdzić w danych naszego pliku Excela, a potem, w zależności od odpowiedzi, wyświetla jedną z dwóch wartości. Na podstawie powyższego stwierdzenia, możemy wypisać, trzy elementy, czyli trzy argumenty funkcji JEŻELI w Excelu, które należy wypełnić podczas wprowadzania jej do komórki: Królowa funkcji - JEŻELI Sprawdź za darmo gdzie znajdziesz wiele więcej przykładowych filmów i zadań z funkcją JEŻELI! Argument 1 – warunek, który sprawdzamy (zadawane pytanie, na które może być tylko odpowiedź TAK lub NIE). Argument 2 – wartość, która ma być wyświetlona w komórce z formułą, jeśli odpowiedź na pytanie brzmi TAK. Argument 3 – wartość, która ma być wyświetlona w komórce z formułą, jeśli odpowiedź na pytanie brzmi NIE. Rysunek 7. Gdy wprowadzisz pełną nazwę funkcji i otworzysz nawias, to zobaczysz podpowiedź na temat argumentów JEŻELI. Argument 1 funkcji JEŻELI Skoro wiemy, że pierwszy argument to jest pewien „warunek”, to jak go zapisać w formule? Pamiętajmy, że odpowiedź musi być „TAK” lub „NIE”. Takie odpowiedzi otrzymamy, zadając pytanie „Czy…”. W przypadku Excela, pytania mogą brzmieć: „Czy zawartość tej komórki równa się…” „Czy liczba w tamtej komórce jest większa niż liczba w komórce…” „Czy data z komórki po lewej stronie jest wcześniejsza niż data w komórce…” W przykładach powyżej pogrubiłem kluczowe zwroty – no bo w Excelu nie możemy zadawać pytań tekstem, ale możemy je zadawać za pomocą znaków „równa się”, „jest mniejsze”, „jest większe”, itd. Czyli argument 1 funkcji JEŻELI to powinno być porównanie dwóch wartości, gdzie wartościami może być tekst, liczba, zawartość wskazanej komórki, wynik funkcji, … cokolwiek. Oto przykłady porównań: B2 > C3 (większe niż) A10 = 100 (większe niż lub równe) G15 B1 (różne od) Rysunek 8. Ilustracja przykładowego porównania, które zapisujemy w argumencie nr 1. Nasze możliwości nie ograniczają się do wymienionych wyżej znaków porównania, ale są to najczęstsze przypadki. Gdy będzie wprowadzać funkcję JEŻELI w Excelu, to możesz zobaczyć podpowiedzi przy wstawianiu argumentów. W tych podpowiedziach będą pojawiać się słowa PRAWDA oraz FAŁSZ. Te same słowa zobaczysz, szukając pomocy w sieci, czy czytając dowolne opracowania dotyczące Excela i tej właśnie funkcji. Musisz pamiętać, że po prostu PRAWDA to to samo co TAK, a FAŁSZ to to samo co NIE. Rysunek 9. Gdy wprowadzamy funkcję JEŻELI, to widać w podpowiedzi nazwy argumentów „wartośc_jeżeli_prawda” oraz „wartość_jeżeli_fałsz”. Argument 2 funkcji JEŻELI Po zapisaniu pierwszego argumentu, pamiętaj żeby postawić po nim średnik lub przecinek – zależy to od opcji językowych Twojego Excela. To, który znak postawić, zobaczysz w „dymku” z podpowiedzią, w czasie wpisywania funkcji. Drugi argument, to wartość, która ma być wyświetlona w tej komórce, w której znajduje się właśnie pisana przez Ciebie formuła, gdy pierwszy argument zwróci TAK, czyli PRAWDA. Pamiętaj, że tym argumentem może być cokolwiek, co jest wartością: teksty i liczby zapisane ręcznie, adres komórki, której zawartość ma się wyświetlić, ale także kolejna funkcja, która zwraca jakąś wartość (wynik). Rysunek 10. Podświetliłem poniżej argument nr 2 oraz wskazałem strzałką miejsce, która wskazuje czy użyć średnika, czy przecinka. Argument 3 funkcji JEŻELI Po zapisaniu drugiego argumentu, pamiętaj żeby postawić po nim średnik lub przecinek. Trzeci argument, to z kolei wartość, która ma być wyświetlona w tej komórce, gdy pierwszy argument zwróci NIE, czyli FAŁSZ. Pamiętaj, że tym argumentem może być cokolwiek, co jest wartością. Rysunek 11. Zaznaczony trzeci argument. Zwróć uwagę, że teksty (np „Tak”, „Nie”) zapisane są w formule w cudzysłowie. Przykłady funkcji jeżeli w Excelu W tej sekcji znajdziesz kilka prostych przykładów zastosowania funkcji JEŻELI w Excelu. Może zainspirują Cię albo pomogą zrozumieć sposób i sens używania tej funkcji. Dodatek do wynagrodzenia za pomocą JEŻELI W zadaniu, znajduje się lista osób. Mogły one złożyć wniosek o przyznanie im pewnego dodatku do wynagrodzenia – jeśli tak zrobiły to dostaną z tego tytułu 200 zł. Informacja o tym, czy złożyły wniosek, znajduje się w kolumnie „Wniosek złożony”. Należy więc sprawdzić, czy w tej kolumnie znajduje się słowo „Tak” – wówczas obok zapisana zostanie kwota 200 zł. W przeciwnym razie zapisane zostanie 0 zł. Rysunek 12. Przykład wyliczania dodatku w Excelu. Argument 1 – warunek sprawdzający, czy złożono wniosek, czyli czy w komórce znajduje się słowo „Tak” – sprawdza się to przyrównując komórkę do słowa „Tak”. Argument 2 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest prawdziwy – komórka z kwotą 200 zł. Argument 3 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest fałszywy – komórka z kwotą 0 zł. Excel liczący premie dla sprzedawców W zadaniu należy zapisać, czy poszczególnym handlowcom należy się premia, czy nie. Należy się, jeśli wygenerowali obroty powyżej podanego progu – zł. Rysunek 13. Kolejne komórki porównywane są z kwotą progu z komórki E3. Argument 1 – warunek sprawdzający, czy obroty są większe/równe od progu. Odpowiedzią może być tylko tak lub nie (PRAWDA lub FAŁSZ). Argument 2 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest prawdziwy – słowo „PREMIA”. Argument 3 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest fałszywy – słowo „BRAK”. Funkcja JEŻELI decyduje w Excelu o stypendiach Sprawdź, który uczeń otrzyma stypendium. Użyj funkcji JEŻELI i porównaj średnią ucznia z wymaganym przez szkołę progiem. Rysunek 14. Na pasku formuły widać zapisaną funkcję JEŻELI. Argument 1 – warunek sprawdzający, czy średnia ucznia jest większe/równe od progu do stypendium. Odpowiedzią może być tylko tak lub nie (PRAWDA lub FAŁSZ). Argument 2 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest prawdziwy – słowo „Stypendium”. Argument 3 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest fałszywy – pusta komórka, co zapisane zostało w formule jako dwa znaki cudzysłowie, między którymi nic nie ma. Funkcja JEŻELI decyduje czy zamówić materiały W tabeli przedstawione zostały informacje na temat zamówień materiałów przez pewne przedsiębiorstwo. Sprawdź, czy należy zamówić poszczególne materiały. Należy je zamówić, gdy przewidywane zapotrzebowanie na najbliższy miesiąc jest większe niż obecny ich stan na magazynie. Rysunek 15. Na pasku formuły w Excelu widać jak powinna zostać zapisana funkcja JEŻELI. Argument 1 – warunek sprawdzający, czy zapotrzebowanie jest większe od stanu na magazynie. Odpowiedzią może być tylko tak lub nie (PRAWDA lub FAŁSZ). Argument 2 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest prawdziwy – słowo „Tak”, czyli zamawiamy. Argument 3 – to co ma być wyświetlone, gdy argument nr 1 jest fałszywy – pusta komórka, co zapisane zostało w formule jako dwa znaki cudzysłowie, między którymi nic nie ma. Królowa funkcji - JEŻELI Sprawdź za darmo gdzie znajdziesz wiele więcej przykładowych filmów i zadań z funkcją JEŻELI! JEŻELI z datami w Excelu Jeśli pracujesz z datami zapisanymi w arkuszu, to pamiętaj, że Excel traktuje ja podobnie jak liczby. Tak samo jak jedna liczba może być większa od drugiej, tak samo data może być większa od drugiej. Żeby porównywać daty ze sobą, używasz w funkcji JEŻELI takich samych znaków, jak w przypadku liczb, czyli: Data1 > Data2 – Data1 jest większa, czyli późniejsza od Data2. Data1 Data2 – Data1 jest inna niż Data2. Data1 >= Data2 – Data jest późniejsza lub taka sama jak Data2. Data1 =E3 Jeśli tak jest, to drugi argument drugiej funkcji JEŻELI ma wyświetlić komunikat, że nie trzeba zamawiać, bo jest wystarczająco dużo: =JEŻELI(D3="x";"Sprawdzić";JEŻELI(C3>=E3;"Nie zamawiać" W przeciwnym razie (gdy materiału jest jednak za mało), to obliczamy ile należy go zamówić (brakującą ilość): =JEŻELI(D3="x";"Sprawdzić";JEŻELI(C3>=E3;"Nie zamawiać";E3-C3)) Powiązane wpisy poradnikowe
. 440 11 423 494 448 99 117 100
kilka funkcji jeżeli w jednej komórce